وصفِ آن‌کَس که نگُنجد به دهان فاطمه است           مدحِ آن زن که خُدا کرده بیان فاطمه است

روزِ مَحشر که خَلائِق همه حِیران هستند           آنکه بَر ماست فقط دل نگران فاطمه است

فاطمه روحِ صَلات است خُـدا می‌داند           اَشهَدُ اَنَّ عَلی؛ هم به اذان فاطمه است

چهارده قرن سَرِ حرفِ خودش مانده هنوز           مَردتر از همه مَردانِ جهان فاطمه است

دستش اُفتاد ولی دستِ عـلی بالا رفت           یارِ حیدر به همان قَدِّ کمان فاطمه است

این حُـسـینی شُدنِ ما نـظـرِ زهرا بود           دوستدارِ همۀ سیـنه زنان فاطمه است

مـادرانِ شُـهـدا فَـخـر بـه عـالـم دارنـد           مادرِ هر گُلِ بی نام و نشان فاطمه است

پَـرورش یافـتۀ دامَـنَـش آئـیـنـۀ اوست           زینبِ فاطمه، اِنگار هَمان فاطمه است